امروزه يكي از نمادهاي كشورهاي جنوب شرق آسيا مانند اندونزي, ويتنام , تايلند و ... داشتن بازارهاي شناوري است كه در آن كالاها در قايق به فروش مي رسند. پيشينه اين بازارها مربوط به زماني است كه حمل و نقل آبي نقش بسيار مهم و حياتي در زندگي مردم داشته و اينگونه كشورها اغلب در زمين هاي كم ارتفاع يا روي جزاير و در كنار رودخانه ها قرار گرفته اند. به سبب وجود آب و هواي استوايي جنگل هاي انبوهي در اينگونه كشورها پديد آمده و نخستين اماكني كه انسان ها در آن سكونت داشتند در كنار رودخانه ها بوده و وسيله مورد استفاده آنها براي رفت و آمد قايق ها بوده اند. امروزه اين كشورها پيشرفت كرده و جاده ها موجب اتصال شهرها شده ولي هنوز هم از قايق براي خريد و فروش در بستر رودها استفاده مي كنند, علي الخصوص براي كشاورزاني كه زمين هايي در كنار آب ها دارند. محصولات كشاورزان با قايق به بازارها آمده و به خريداران محلي فروخته مي شود.به همين منظور آنها ديگر نيازي به مغازه نخواهند داشت. خريداران محلي نيز اين محصولات را به شهرهاي همسايه و برخي از شهرهاي بزرگ مي فروشند. اين بازارها به نوعي جاذبه گردشگري نيز مي باشند. معروف ترين بازار شناور در صد كيلومتري جنوب شرق بانكوك در دامنئون قرار گرفته كه در آن افراد در قايق ها مشغول خريد و فروش كالا هستند. زمان كار اين بازارها صبح تا ظهر است. از ديگر بازارهاي شناور در محدوده بانكوك مي توان امفاوا را نام برد كه بعداز ظهرها باز است. تالينگ چان, بانگ فلي( 150 ساله ) و واتساي از ديگر بازارهاي شناور تايلند هستند.بازار فونگ هيپ بزرگترين بازار شناور دلتاي مكونگ در ويتنام است كه در آن قايق ها در حال خريد و فروش مي باشند. از ديگر بازارهاي شناور ويتنام مي توان به چاي بي در جنوب غرب اين كشور اشاره داشت.بازار شناوري در شهر سرينگر هند و درياچه زيباي دال نيز وجود دارد كه بازار سبزيجات بوده و در ساعات اوليه صبح مشغول به كار هستند.